V.G. - de uitgever

Victor Gisquière opent een postzegelwinkel.

 

Op 24 maart 1826 wordt in Ieper, Victor Julius Gisquière geboren. Zijn vader Joannes Augustinus is koopman en overlijdt 6 jaar later in Brussel. Op 4 februari 1850 huwt Victor in Kaprijke met Emma Maria Eugenia De Coorebyter. Haar vader is dan al overleden en haar moeder is grondeigenaarster.

 

Hun zoon Eugene Edouard wordt 7 maand later geboren in Ieper. Ze verhuizen daarna naar de Steendam in Gent, waar Julius Gisquière een wijnhandel en stokerij opent.

 

Wegwyzer der Stad Gent 1854

Hieronder: Rond 1856 verhuizen ze naar de Rue des Remouleurs of Slijpstraat 102 (nu Sleepstraat).

Factuur 1866.

 

 

 

Na hun zoon Eugene, geboren in Ieper, krijgen ze in Gent nog 9 kinderen. Vier daarvan overlijden al op jonge leeftijd. Op 11 januari 1871 wordt als jongste, 7 jaar na de geboorte van hun zoon Joseph, nog een zoon 'Victor Franciscus Maria Cornelis Theodorus' geboren. Vader Julius is dan 44 en moeder Emma De Coorebyter, 42.

 

 

Joseph Gisquière, de 7 jaar oudere broer van Victor huwt in september 1891 met Josephine Burdo. Hij woont daarna in Gent en Kalken. Op 25 augustus 1895 overlijdt vader Victor Gisquière in Gent. Joseph doet aangifte van het overlijden.

 

 

Kort na het overlijden van zijn vader verhuist Joseph Gisquière naar Brussel waar hij in de Vanderlindenstraat 15 een groothandel in wijn begint. Hij kan dit waarschijnlijk doen met zijn deel van de erfenis van zijn vader. Op 19 juni 1897 huwt zijn jongste broer Victor Julius Gisquière in Gent met de 23 jarige Berthe Helene Carpentier, dochter van fabricant Achilles Carpentier. Victor Gisquière is 26 en postzegelhandelaar.

Hieronder: Op 22 maart 1897 verzendt Victor Gisquière een brief naar Leon Bloch die een papier- en geschenkwinkel heeft aan de Grasmarkt in Brussel.

 

Joseph Gisquière heeft in 1897 al een tweetal jaar zijn wijnhandel in Brussel en Victor denkt er ook aan naar daar te verhuizen en er een winkel te openen. In 1894 heeft Pierre Pautremat een postzegelwinkel geopend in de Avenue du Midi 42 in Brussel maar sluit die al 3 jaar later. Een uitstekende gelegenheid voor Victor Gisquière. Hij vertrekt naar Brussel en begint er op hetzelfde adres zijn eigen postzegelwinkel.

 

 

Hieronder: Zichtkaart uitgegeven door Victor Gisquière. Het tweede huis van links was zijn winkel in de Avenue du Midi 42.

Victor Gesquière begint met de uitgave van postkaarten als V.G.

 

Victor Gisquière opent zijn winkel kort voor de eerste zichtkaarten op de markt komen. Net als vele andere handelaars ziet Victor Gisquière al vlug in dat dit wel eens een nieuwe rage zou kunnen worden. Hij begint dan ook al vlug met de verkoop van kaarten en geeft vanaf 1900 ook zelf fantasie- en zichtkaarten uit.

 

  

Vanaf 1900-01 laat Victor Gisquière kaarten drukken door Stengel & Co. in Dresden (voor meer info over Stengel zie bericht V.D. à B.de uitgever). Op de meeste kaarten is een nummer met 5 cijfers te zien, het clichénummer van de drukker, waarmee ze bij een eventuele herdruk de cliché vlugger kunnen terug vinden. Het nummer wordt op het negatief weergegeven in het zwart, waardoor de cijfers op de kaart in het wit worden gedrukt en vaak moeilijk te onderscheiden zijn. Aan de hand van deze oplopende nummering kunnen we enigszins de volgorde waarin de kaarten werden uitgegeven opmaken. De kaarten van Kortrijk hebben een nummer in de 55700.

 

Hieronder: Kaart van Oostende - waarschijnlijk nummer 38325

 

 Vanaf 1904 verdwijnt de witte band onderaan of naast de afbeelding.

 

Hieronder: Al deze kaarten worden voor september 1905 uitgegeven en gedrukt en de achterkant is onverdeeld.

 

Achterkant onverdeelde kaart VG. eind augustus 1907 vanuit Gent verzonden naar Kortrijk.

 

Na september 1905 krijgen de kaarten een verdeelde achterkant. Het clichénummer op de kaarten wordt nu voorafgegaan door een A. De initialen en adres van de uitgvever staan nu op de achterkant van de kaart.

 

  

V.G. en Oostende

 

Het is geen toeval dat Victor Gisquière veel kaarten uitgeeft van Oostende en Blankenberge. Hij. opent namelijk tussen 1906 en 1908 ook een winkel in Oostende op de hoek van de Wapenplaats en de Vlaanderenstraat, naast de Grandes Galeries Belges van de Veeckfamilie uit Brussel (zie bericht VDaB).

 

Hieronder: V.G. zichtkaart met de winkel in Oostende Er is keuze genoeg, in de etalage hangen honderden kaarten. Voor 50 cent kon je 12 kaarten kopen.

 

Zelfde locatie op een Hoffmaankaart - de winkel van VG is er nog niet

 Hieronder: Oostendse kaarten van V.G.

 

 

In het najaar van 1908 verhuist de firma Lacour-Delplace, wisselagenten naar het hoekhuis aan de Wapenplaats Waarschijnlijk verhuist Victor Gisquière daarna naar een andere locatie.

 

Hieronder: Een enveloppe met binnenin 8 zicktkaarten van Oostende verzonden in de zomer van 1909. Op de adreskant van de enveloppe wordt na V. Gisquière, Bruxelles-Ostende vermeld. Daaronder 2 van de 8 zichtkaarten.

 

 

Hieronder: Na 1907 verandert de layout van de V.G. kaarten. De lettering is nu zakelijker en zwart.

 

 

Victor Gisquière, een tweede huwelijk.

 

In juli 1909 is Victor Gisquière al meer dan een jaar weduwnaar. Op 16 januari 1908 is Berthe Carpentier op 33-jarige leeftijd overleden in de Avenue du Midi 42. Victor Gisquière doet aangifte van het overlijden

 

 

Op 14 november 1911 huwt Victor een tweede keer, nu met de 25-jarige Héloise Josephine Henriette Weinand. Haar ouders zijn na hun huwelijk begin september 1880 in Izel naar Brussel verhuisd en hebben daar een papierhandel geopend in de Noordlaan (vanaf december 1918 de Adolphe Maxlaan). Haar vader is in 1911 al overleden maar haar moeder Anne Marie Collin houdt de winkel verder open samen met haar dochters. In Izel (provincie Luxemburg) waar Anne Marie Collin geboren werd, is haar zus Marie Héloise ook weduwe en handelaarster. Ze geeft rond 1903 een reeks zichtkaarten uit van Izel.

 

Hieronder: Elise 'Lilise' Gérard, de dan 26-jarige dochter van Marie Héloise Collin, verzendt op 27 september 1903 vanuit Izel een zichtkaart, uitgegeven door haar moeder, naar haar nichtje (H) Eloise in de Boulevard du Nord in Brussel.

 

 

Hieronder: Ook Anne Marie Collin en haar dochters bestelden bij een paar uitgevers zichtkaarten waarop ze de naam van de winkel liet drukken. Hieronder een Marcovici- en een Nelskaart.

 

 

Hieronder: kaart uit 1902 van de Boulevard du Nord uitgegeven door Victor Gisquière. De winkel van Weinand-Collin bevond zich aan de rechterkant ter hoogte van het kruisje. De foto werd genomen met de rug naar het huidige Rogierplein.

 

 

Het huwelijk van Victor Gisquière duurt maar een vijftal jaar. Op 15 december 1916 wordt zijn scheiding met Héloise Weinand uitgesproken.

V.G. en antasiekaarten

 

Behalve zichtkaarten verkoopt Victor Gisquière ook allerhande fantasiekaarten in zijn winkel.

Hieronder: Publiciteit in de Almanach du Commerce van 1904 en 1905.

 

 

Een aantal van deze 'fantasiekaarten' hebben hem dan al in problemen gebracht.

Hieronder: Artikel uit Le Journal de Bruxelles van 15 september 1902.

 

Bij Victor Gisquière en aantal andere verkopers en winkels werden kaarten in beslag genomen die in strijd zijn met de goede zeden.

' Deze kaarten met voorstellingen van losbandigheid, wellust of  prostitutie en die het moreel gevoel wijzigen en vooral een ernstige inbreuk betekenen op de zeden, werden in beslag genomen.'

Victor Gisquière die al eerder werd veroordeeld voor hetzelfde feit wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf van 1 maand en een boete van 100 frank (nu ongeveer 625 euro).

 

Op 8 juni van datzelfde jaar is in Le Journal de Bruxelles een bericht verschenen waarin wordt gemeld dat de gerechtelijke overheid eindelijk een onderzoek gaat doen naar de vele postkaarten  die een aanslag plegen op de goede zeden en smaak en vaak zelfs in winkeletalages worden tentoongesteld. Het zou interessant zijn als we de postkaarten die bij Victor Gisquière in beslag werden genomen konden bekijken.

 

1901 Aanzetting tot prostitutie?

Hieronder: Victor Gisquière geeft zelf ook fantasiekaarten uit, waaronder een hele reeks van de Franse schilder en illustrator Xavier Sager.

 

 

Hieronder: V.G. gaf ook een aantal interessante kaarten uit over 'Brussel in de Toekomst'.

 

 

Hierboven en hieronder: Publiciteit van drukkerij-papierhandel Jules Lambotte in Verviers en de enveloppe van een zending van Victor Gisquière aan Jules Lambotte in 1912.

 

 

Terug naar de postzegels.

 

Na 1910 vermindert de verkoop van zichtkaarten. Met het begin van WOI eindigt de gouden periode van de zicht- en fantasiekaarten definitief. Victor Gisquière kan zich nu langzaam maar zeker weer ten volle toeleggen op het verkopen van postzegels aan verzamelaars. Hij is een gekende filatelist in binnen- en buitenland en schrijft ook diverse artikelen voor La Revue Postale en andere postzegelmagazines.

 

Hij is ook nooit gestopt met het verkopen van postzegels. Zo geeft hij rond de eeuwwisseling een aantal kaarten uit met de 'taal van postzegels'.  Waar en op welke manier je een postzegel op een kaart kleeft, verraadt een geheime boodschap. Alleen iemand die de code kent kan deze boodschap begrijpen.

 

Hieronder: kaart uit 1901 en voor- en achterkant van een kaart verzonden in 1905.

 

 

Hieronder: Vicor Gisquière postzegelspecialist. Hij schrijft artikels in 'La Revue Postale' en wordt diverse keren geciteerd in buitenlandse filatelielmagazines.

 

 

 

Le Qoutidien 07/03/1915

 

 

L'Echo de la Presse 25/03/1917

Hieronder : Uit het Franse filateliemagazine 'Le Bulletin des Philatèlistes'. Een artikel over de uitgave op 4 augustus 1932 van twee herdenkingspostzegels ter ere van de Belgische Infanterie, en met toeslag om de oprichting van een monument in Brussel voor de infanterie te helpen financieren.

 

 

 

Hierboven: De herinneringszegels met een waarde van 75 cent en 1 frank 75. De toeslag die moet betaald worden is respectievelijk 3 frank 25 en 4 frank 25.

 

Victor Gisquière verdedigt in Le Revue Postale de uitgave van deze postzegels met mooie woorden, vindt de schrijver van het artikel in Le Bulletin, behalve het feit dat hij in zijn betoog ook een toespeling maakt op de Guldensporenslag van 1302. In de rest van het artikel overweegt de schrijver of het hier nu wel echt om herdenkingspostzegels gaat of om filantropie vanwege zij die deze postzegels kopen en zo de dure toeslag betalen. Na een lang betoog besluit hij uiteindelijk dat het om het tweede gaat maar wenst de uitgave toch veel succes toe.

 

Hieronder: Het monument wordt op 5 mei 1935 ingehuldigd.

 

 

Hieronder: Uit een artikel 'Les Timbres Soviétiques' in de Franse krant Le Figaro van 3 juni 1933, met als onderwerp of Russiche postzegels geband moeten worden. Er wordt gerefereerd naar Victor Gisquière die er in België in geslaagd is de verkoop van deze postzegels zo goed als volledig uit te bannen. Het artikel wordt ondertekend door Raymond Duguet van wie in 1927 het boek 'Un bagne en Russie rouge' (Een strafkolonie in rood Rusland) is verschenen.

 

 

 

 

 

Victor Gisquière wordt einde jaren 20 ook geaccrediteerd expert van het parket. Dat wordt in ieder geval vanaf begin jaren 30 vermeld bij zijn correspondentie.

 

 

Hieronder: Eind april 1933 zendt Victor Gisquière deze brief naar Hanoi in Tonkin (nu Vietnam). Een paar maanden later komt hij om bij een ongeval.

 

 

Hieronder: In het Franse tijdschrift Philatelia van juli 1933 vinden we op pagina 32 het overlijdensbericht van Victor Gisquière terug.

 

De winkel van Victor wordt na zijn overlijden overgenomen door Marcel Chalot en het agentschap Yvert & Tellier uit Amiens. De winkel krijgt nu de naam 'Maison (V.) Gisquière'.

 

 

In 1945 laat Marcel Chalot een zegel en stempels maken voor het 50-jatig bestaan van de winkel. Misschien is Victor Gisquière inderdaad in 1895 begonnen als postzegelverkoper, maar hij verhuist slechts in de loop van 1897 naar de Boulevard du Midi in Brussel.

 

 

Hieronder: Na 1945 wordt de nieuwe naam van de Zuidlaan 'Avenue de Stalingrad' of 'Stalingradlaan'

 

 

Maison Gisquière bestond zeker nog in 1969. Het oorspronkelijke gebouw staat er nu nog altijd en momenteel is er een firma 'Univers Services ' in gevestigd.

Hieronder: het tweede huis van links was de woning en winkel van Victor Gisquière.